Bijeljina kroz vekove |
Praistorija i antika
Na prostoru opštine Bijeljina za sada najstariji potvrđeni tragovi života ljudi potiču iz mlađeg kamenog doba (5000 - 3000 godina p.n.e.). Takođe su zabeleženi ostaci iz perioda neolita, bronzanog i gvozdenog doba i antičkog perioda. Istraživani su lokaliteti Gradac i Poljoprivredno dobro u Batkoviću, Glavičicama, Kućerine u Dvorovima, Selo u Kojčinovcu, Brodić u Triješnici, a iz antičkog perioda istražena je rimska vila na lokalitetu Prekaja u Brodcu, a u Velikoj Obarskoj je pronađena olovna pločica kultne namene sa predstavom 'Podunavskih konjanika'.
Stari Sloveni
Najpoznatiji starosrpski i staroslovenski lokalitet kod nas je istražen sa obe strane Bistrika između sela Batković i Ostojićevo i sastojao se od 4 lokaliteta u trajanju između VII i XII veka. Posebno je značajno da je na lokalitetu Čelopek istražen veći kompleks radionica metalurškog naselja gde su nači preci u VIII veku topili gvožđe i proizvodili gvozdene alatke, o čemu jasno svedoči nalaz gusano - grafitnog lonca koji se čuva u bijeljinskom Muzeju. U ovo vreme naselje na Bistriku, verovatnog naziva Bistrica, bilo je bez sumnje centar župe koja je obuhvatila celu ravnicu pre nego što je nastala Bijeljina
Srednji vek
Prvo spominjanje imena Bijeljina
gubi se u dalekoj prošlosti. U 'Ljetopisu popa Dukljanina'
spominje se jedna pobeda zahumskog kneza Bele - Pavlimira protiv
Mađara 'u ravnici Belina'. Danas se u nauci smatra da je prvi
siguran pomen naselja Bijeljine onaj od 3. marta 1446. kada je
ovde opljačkan jedan dubrovački trgovac od strane ljudi
Iločkog bana.
Bijeljina je kao retko koji grad samo u poslednjih 500 godina
čak 2 puta menjao kompletno stanovništvo. Prvi put je to bilo
sa dolaskom Turaka 1520, a drugi put sa dolaskom Austrijanaca
1716. Po popisu Zvorničkog sandžaka 1533. u opustelom
Bijeljinskom kraju spominju se samo 4 sela : Četvrtkovište,
Mirkovci (Dašnica), Grm (Galac) i Čukojevići (Modran) sa
ukupno 55 kuća. Na sledećem popisu iz 1548. popisano je 17 sela
sa 772 kuće, od kojih 554 pravoslavnih i 218 muslimanskih. Iz
ovog vremena je i najtarija građevina u Bijeljinskoj opštini, a
to je duhovni centar Srba ovog kraja - Manastir Tavna,
nemanjićka zadužbina.
Nacionalno buđenje
Stočna pijaca - rad M. Atanackovića |
Srbi ovog kraja su iskreno podržali Karađorđev ustanak i veličanstveno buđenje srpskog naroda, ali oslobođenje nije uspelo, i Srbi bijeljinskog kraja bili su strahovito desetkovani i nisu bili u stanju da uzmu znatnije učešće u velikom pokušaju oslobođenja Srba u BiH 1875 - 1878. Ova teška vremena iznedrila su i dvojicu najznamenitijih ljudi ovog kraja : Kneza Ivu od Semberije (1760 - 1840) kao najizrazitijeg srpskog dobrotvora, simbola srpske plemnitosti, i Filipa Višnjića (1767 - 1834), najpoznatijeg srpskog guslara. |
Bijeljina je, zahvaljujući prirodnom bogatstvu, po popisu iz 1864. bila najveći grad sandžaka sa 6074 stanovnika, dok je Tuzla imala 5264. Zbog antisrpske politike Austrougarske i socijalističke Jugoslavije Bijeljina je zaostajala u razvoju kao tipično srpski kraj, tako da je Tuzla 1991. imala dvostruko više stanovnika od Bijeljine. |
|
U našim danima ...
Nakon aprilskog rata 1992. u
Bijeljini sprski narod je najzad izvojevao potpunu slobodu i
stvori uslove za nesmetan razvoj, kako to i omogućava položaj i
prirodno bogatstvo ovog kraja.
Posle šestodnevnih borbi u aprilu 1992. bijeljinska opština je
bila pošteđena ratnih dejstava, ali su jedinice iz ovog kraja
činile okosnicu Vojske Republike Srpske na Majevičkom i
Brčanskom ratištu, kao i mnogim drugim delovima Republike. I
ovom prilikom želimo da odamo poštu svim borcima palim za
slobodu otadžbine.
Relej Stolice na Majevici - pre ... | ... i posle bombardovanja od strane snaga NATO u leto 1995. |
naslovna strana | meni | plan grada | privreda | istorija | panorama | sport | kultura | turizam | školstvo |